ค่าของ...เวลา
วันนี้มีเรื่องหนึ่งที่ได้อ่านแล้วรู้สึก Alertขึ้นมาทันที เพราะทำให้ตระหนักถึงคุณค่าแห่ง “เวลา” ได้มากทีเดียว เราลองไปติดตามกันค่ะ
ลองจินตนาการว่ามีธนาคารแห่งหนึ่งเข้าบัญชีให้คุณทุกเช้าเป็นเงิน 86,400บาท ไม่มีการยกยอดคงเหลือไปวันรุ่งขึ้น ทุกตอนเย็นจะลบยอดทั้งหมดที่เหลือที่คุณไม่ได้ใช้ระหว่างวันคุณจะทำอย่างไร? แน่นอนที่สุด คุณต้องถอนมาใช้ทุกบาททุกสตางค์ใช่ไหม!!!
เราทุกคนมีธนาคารอย่างนั้นเหมือนกัน ธนาคารแห่งนี้ชื่อว่า “เวลา” มันเข้าบัญชีให้คุณ 86,400วินาที ทุกคืนมันจะถูกล้างบัญชีถือว่าขาดทุนตามจำนวนที่คุณพลาดโอกาสที่จะลงทุนในสิ่งดีๆ…มันไม่สะสมยอดคงเหลือ ไม่ให้เบิกเกินบัญชี...ในแต่ละวันจะเปิดบัญชีใหม่ให้คุณ...ทุกค่ำคืนจะลบยอดคงเหลือทั้งหมด...ถ้าคุณเสียโอกาสที่จะใช้ประโยชน์ในระหว่างวันผลขาดทุนเป็นของคุณ...ไม่สามารถถอยหลังกลับไปได้ ไม่มีการถอนของ “วันพรุ่งนี้” มาใช้ได้ คุณต้องมีชีวิตอยู่กับปัจจุบันด้วยยอดเงินฝากของวันนี้...ให้ลงทุนจากเงินฝากเหล่านี้เพื่อได้ผลตอบแทนมาสูงสุด ไม่สว่าจะเป็นเพื่อสุขภาพ ความสุข และความสำเร็จ...นาฬิกากำลังเดิน ทำวันนี้ให้ดีที่สุด
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งปี....ให้ไปถามนักรเยนที่สอบตกต้องซ้ำชั้น
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งเดือน...ให้ไปถามคุณแม่ที่คลอดลูกก่อนกำหนด
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งสัปดาห์...ให้ไปถามนักเขียนหนังสือพิมพ์รายสัปดาห์
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งชั่วโมง...ให้ไปถามคนรักที่กำลังรอคอยตามนัดหมาย
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งนาที...ให้ไปถามคนที่เพิ่งพลาดขบวนรถไฟ
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา หนึ่งวินาที...ให้ไปถามคนที่เพิ่งรอดชีวิตอย่างหวุดหวิดจากอุบัติเหตุ
คุณจะรู้ถึงคุณค่าของเวลา เสี้ยววินาที...ให้ไปถามคนที่เพิ่งชนะได้รางวัลเหรียญทองโอลิมปิค
ทำทุกขณะที่คุณมีให้มีคุณค่า! และทำให้มีคุณค่ามากขึ้นไปอีกเพราะคุณใช้มันร่วมกันคนพิเศษบางคน ให้พิเศษเพียงพอที่จะใช้เวลาของคุณ และจำไว้เสมอว่าเวลาไม่คอยใครแม้สักคนเดียว...เมื่อวานเป็นอดีต พรุ่งนี้ยังยากที่จะอธิบาย...วันนี้เป็นของขวัญ...นั่งไงทำไมมันจึงถูกเรียกว่า “Present”
เมื่ออ่านจบแล้วส่วนตัวเลยรู้สึกว่าเราช่างโชคดีมากๆๆๆ เพราะขณะนี้เรายังมีเวลาให้ได้ใช้ ยังมีลมหายใจอยู่ เพราะหากเราไม่มีลมหายใจแล้วละก็ ไม่มีธนาคาร “เวลา” ใดๆ ฝากให้เราได้แน่นอน...ปกติจะเป็นคนศึกษาเรื่องพุทธศาสนาอยู่แล้ว แล้วพระพุทธเจ้าก็สอนให้เราอยู่กับปัจจุบัน อดีตเป็นบทเรียน อนาคตเป็นสิ่งที่ยังมาไม่ถึง เราไม่ควรไปจมจ่อมอยู่กับอดีตเพราะเราไม่สามารถไปทำอะไรกับสิ่งที่ผ่านไปแล้ว และไม่ควรกังวลกับสิ่งที่ยังมาไม่ถึง สิ่งที่เราทำได้แน่ๆ คือ ใช้ชีวิตอยู่กับปัจจุบันให้คุ้มค่าที่สุด
อย่างหนึ่งที่อยากจะฝากไว้ให้ผู้อ่านทุกท่านคือ “เวลาชีวิตเรามีจำกัด” และเราไม่มีวันรู้เลยว่า “มันจะหมดเมื่อไหร่” มันอาจจะเป็นปีหน้า เดือนหน้า สัปดาห์หน้า พรุ่งนี้ วันนี้ อีก 1 ชั่วโมง หรือ ในอีก 1 วินาทีข้างหน้านี้ก็ได้...เราจะรู้ได้อย่างไร...เพราะความตายไม่มีนิมิตหมาย ไม่ว่าเด็ก ผู้ใหญ่ คนแก่ ก็ล้วนตายได้ทุกเวลา ในแต่ละวินาทีที่ผ่านไป มีคนที่หมดลมหายไปไปหลายล้านคนทั่วโลก...ดังนั้นยิ่งต้องใช้เวลาทุกวินาทีให้มีคุณค่า ด้วยการทำสิ่งดีดีให้ตัวคุณเอง และคนรอบข้าง...วันนี้คุณกอดคุณพ่อ คุณแม่ ของคุณรึยัง บอกรัก กับคนที่คุณรักหรือยัง...ถ้ายัง...ขอให้คุณรีบ่ทำเถอะค่ะ เพราะเราไม่รู้เลยจริงๆ ว่า
“เรา และ เขา จะมีเวลาหลงเหลือบนโลกใบนี้อีกเท่าไหร่”
ขอให้ทุกคนมีความสุขและใช้เวลาให้มีคุณค่ากับคนที่คุณรักนะคะ :)
Tag :
time
เวลา
Comments to this story